In de informele zorg is er een schat aan (ervarings)kennis over cruciale onderwerpen zoals armoede, eenzaamheid en uitsluiting. Informele zorg is een praktische leerschool. Door zonder oordeel naast anderen te staan, gebaseerd op gelijkwaardigheid en wederkerigheid, kunnen informele krachten hun belangrijke werk verrichten.
Het kloppende hart van de Vrijwilligersacademie is essentieel: hier wisselen we kennis uit, reflecteren we en gaan we in gesprek. Wat wij ‘masterclasses’ noemen, is hiervoor de ultieme plek.
De Vrijwilligersacademie Amsterdam organiseert masterclasses om inspiratie, kennis en ervaring te delen. We nodigen mensen, ervaringsdeskundigen en experts, vrijwilligers en beroepskrachten uit op een bepaald gebied en gaan met hen in gesprek.
Uit de ontmoeting van ervarings- en praktijkkennis met wetenschappelijk inzichten ontstaan de mooiste gesprekken. Hier tref je wat in de loop der jaren is ontstaan in Masterclasses. In de masterclasses worden er verschillende masters uitgenodigd. Trainer en filosoof Renate Schepen begeleid al jaren de gesprekken.
Terugblik op al die jaren masterclasses leert dat er verschillende overkoepelende thema’s zijn die terugkeren. Hier brengen we ze in kaart!
De houding en positie van vrijwilligers is een bijzondere. Het maakt het mogelijk zonder oordeel de juiste vragen te kunnen stellen. Dat is het unieke aan informele zorg.
Wat is dat nu eigenlijk? Is informeel alles wat je als vrijwilliger doet of gaat het om meer dan betaald of niet betaald. Wat ons betreft dat laatste.
Om te ontsnappen uit zwart-wit denken en een inclusieve stad te creëren waar ook de meest kwetsbaren een plek hebben, begint de verandering heel dichtbij. Taal speelt een cruciale rol in dit proces, ook als het een andere of lichaamstaal is.
Stigma is een krachtige en schadelijke kracht die mensen die als ‘anders’ worden beschouwd, marginaliseert en isoleert.
Ervaringsdeskundige vrijwilligers hebben een extra ‘antenne’; zij maken contact vanuit doorleefde ervaring. Een ervaringsdeskundige vrijwilliger telt voor twee.
De behoefte aan menselijk contact inherent aan ons als mensen. Vrijwilligers voorzien in sociale contacten (voor lichte gesprekken en gedeelde interesses), en helpen bij gewone, dagelijkse interacties, zoals buren en marktbezoeken.
Hoe kunnen we zorgen dat in Amsterdam iedereen mee kan doen? Wat voor veranderingen zijn daarvoor nodig en hoe kunnen we daar zelf als
vrijwilliger aan bijdragen?
We onderzoeken voortdurend hoe we vanuit de informele zorg met verschillende partijen samen kunnen werken. Daarbij leren we van wat wel werkt en ook van wat niet werkt.